Ποιόν θα παντρευτώ και γιατί ;

Πριν κάνεις τα απειράριθμα τεστ, που θα βρεις στο διαδίκτυο για το ποιόν θα παντρευτείς, πριν ρωτήσεις την Άσση Μπίλιου για το άν είσαι ζωδιακά συμβατή με το σύντροφό σου και φυσικά πριν κλείσεις ημερομηνία γάμου, ρίξε μια ματιά στο τί έχουν να σου πουν ψυχαναλυτικές μελέτες και μελέτες συμπεριφοράς για το ποιά είδη προσωπικότητας καταλήγουν στο γάμο και γιατί.

Αυτοί οι 7 τύποι συντρόφων αναφέρονται τόσο σε άντρες όσο και σε γυναίκες και ρίχνουν φως στα κριτήρια με τα οποία επιλέγουμε το/τη σύντροφό σου και τί μπορούμε να περιμένουμε ότι θα διαμειφθεί σε μία έγγαμη συμβίωση.

Ο "Ισότιμος" σύντροφος

Άν είσαι τυχερός/ή και το/τη συναντήσεις, μη διστάσεις να προχωρήσεις! Αρκεί να ανήκεις κι εσύ στην ίδια κατηγορία.

Ο τύπος αυτός έχει περάσει με επιτυχία τα στάδια της εξέλιξης, δηλ. το στοματικό στάδιο, το πρωκτικό, το φαλλικό, το οιδιποδειακό, το γενετησιακό και έχει εισέλθει πια στο ενήλικο στάδιο. Είναι ο ώριμος σύντροφος που, μπορεί να αναπτύξει μια σχέση υγιούς αλληλεξάρτησης με το/τη σύντροφό του, που μπορεί να δώσει και να πάρει αγάπη χωρίς δράματα και αγκυλώσεις και χωρίς να είναι ούτε δεσποτικός ούτε υποτακτικός. Είναι ένας ελεύθερος και ενεργητικός άνθρωπος τόσο στις επαγγελματικές όσο και στις κοινωνικές του σχέσεις. Δεν βασανίζεται από σκέψεις εγκατάλειψης και γι' αυτό το λόγο έχει μικρό βαθμό άγχους, όταν καλείται να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις μιας σχέσης.

Πρακτικά λοιπόν ο ισότιμος σύντροφος δεν θα κάνει σκηνές ζηλοτυπίας, δεν θα έχει δραματικές εκρήξεις θυμού, δεν θα βάζει τους δικούς του κανόνες που θα αξιώνει να τους ακολουθείς δουλικά, δεν θα αφήνει τους τρίτους (γονείς, φίλους, συναδέλφους) να επεμβαίνουν στον τρόπο που θα βιώσει την συντροφική του σχέση. Ο ισότιμος σύντροφος σέβεται την διαφορετικότητά σου (αρκεί φυσικά να είναι συμβατή με τη δική του, αλλιώς πιθανότατα θα αποχωρήσει), είναι πρόθυμος να ακούσει αυτό που έχει να του πεις και οι διαφωνίες μαζί του θα είναι γόνιμες.

Ο ασφαλέστερος τρόπος να συναντηθείς με έναν τέτοιο τύπο προσωπικότητας και φυσικά να τον κρατήσεις είναι - πρώτον και κύριον - να είσαι εσύ ΗΔΗ ένας τέτοιος τύπος προσωπικότητας. Και αυτή μάλλον είναι η πραγματική πρόκληση για καθέναν από εμάς !

Ο "Ρομαντικός" σύντροφος

Ακούγεται γοητευτικός ;; Ναι αλλά για πόσο ;;

Ο ρομαντικός σύντροφος είναι στην πραγματικότητα αυτός, που έχει παραμείνει προσκολλημένος στο οιδιποδειακό στάδιο. Αυτό που στην πραγματικότητα αναζητά είναι "να μπει μέσα στον άλλον", να ζήσει κάτι εκστατικό, όπως ήταν η σχέση με τη μητέρα, δηλαδή πολύ έντονη και εξαρτητική. Είναι συχνά ζηλότυπος και ζητά επίμονα επιβεβαίωση αγάπης και πίστης από τον σύντροφό του. Δεν είναι (ούτε θέλει να είναι) ανεξάρτητος και φοβάται υπερβολικά την εγκατάλειψη. Φαίνεται υποτακτικός αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ κτητικός και γι΄αυτό (υπόγεια) δεσποτικός. Επειδή προβάλλει το μητρικό πρότυπο στον σύντροφό του, συχνά προτιμά να συνευρίσκεται σεξουαλικά με πρόσωπα εκτός της επίσημης σχέσης.

"Γιατί την κοίταξες αυτή ;;", "Είσαι πολύ προκλητικά ντυμένη", "Ποτέ δεν μου δείχνεις ότι με αγαπάς", "Προτιμάς να βγαίνεις με τους φίλους σου και όχι μαζί μου", "Θα πεθάνω χωρίς εσένα", "Γιατί μου το έκανες αυτό, αφού ξέρεις τι είσαι για μένα ;;", είναι φράσεις γνώριμες για όσους ζουν σε μια ερωτική σχέση με αυτόν τον "ρομαντικό" τύπο.

Οπότε πίσω από τις (υπερβολικές) εκδηλώσεις λατρείας και τους όρκους αιώνιας και αδιαπραγμάτευτης πίστης, που σίγουρα κολακεύουν και δημιουργούν αρχικά ένα κλίμα εμπιστοσύνης στη σχέση, ας έχουμε κατά νου ότι μπορεί ο σύντροφός μας να ψάχνει τη "μανούλα" που δεν του έδωσε, όταν έπρεπε, πλήρη συναισθηματική φροντίδα. Και αυτό είναι κάτι που μπορεί να μας ταλαιπωρήσει ιδιαίτερα στην πορεία της σχέσης. Ίσως πάλι ο "ρομαντικός" τύπος στη σχέση να είμαστε εμείς ...

Ο "Γονεϊκός" σύντροφος

Για όποιους ψάχνουν έναν "sugar daddy" ή μία "sugar mommy", ο "γονεϊκός" σύντροφος φαίνεται να είναι ο ιδανικός !

Ο γονεϊκός σύντροφος είναι συνήθως μεγαλύτερος σε ηλικία, κοινωνικά καταξιωμένος και οικονομικά ευκατάστατος. Παρέχει προστασία στον ηλικιακά νεώτερο σύντροφό του, ο οποίος τον θαυμάζει και αρέσκεται να μαθαίνει νέα πράγματα δίπλα του. Ο γονεϊκός σύντροφος όμως για τις υπηρεσίες που παρέχει ζητά σε αντάλλαγμα συμμόρφωση και υπακοή στις δικές του νόρμες. Γίνεται συχνά ελεγκτικός και αυταρχικός. Ενδεχομένως να εμφανίζεται καταφρονητικός απέναντι στην "ανωριμότητα" του συντρόφου του, αλλά, όταν ο νεαρός σύντροφος αρχίζει να ωριμάζει και να τον αμφισβητεί, ο γονεϊκός σύντροφος (που πάντα διακατέχεται από φόβο εγκατάλειψης) μπορεί εύκολα να καταρρεύσει. Γι΄αυτό και συχνά ο φαινομενικά αδύναμος-παιδιάστικος σύντροφος είναι αυτός που στην πραγματικότητα ελέγχει τον γονεϊκό σύντροφό του.

Ακούγεται ελκυστικό να έχεις έναν μέντορα σ' αυτή τη ζωή, αλλά τί γίνεται όταν πια νιώθεις ότι δεν τον έχεις άλλο ανάγκη ;; Πώς θα αντιμετωπίσεις το γεγονός ότι εσύ έχεις μεγαλώσει ηλικιακά-συναισθηματικά-κοινωνικά, ίσως και παραπάνω από τον σύντροφό σου, ενώ ο τελευταίος έμεινε απαράλλαχτος ;; Τί γίνεται, όταν το άλλοτε αξιοθαύμαστο πρότυπο του συντρόφου σου, μοιάζει πια τετριμμένο στα μάτια σου ;;

Ο "Παιδιάστικος" σύντροφος

Είναι ο αντίθετος τύπος του "Γονεϊκού". Άν αυτοί οι δύο τύποι συναντηθούν (γονεϊκός με παιδιάστικο) ΚΑΙ δεν αλλάξουν ποτέ κατά τη διάρκεια της συμβίωσής τους, μπορεί να έχουν έναν λειτουργικό γάμο. Προσοχή όμως, συχνά ο λειτουργικός γάμος δεν ταυτίζεται με έναν ευτυχισμένο γάμο.

Ο παιδιάστικος τύπος χρησιμοποιεί, όπως είναι αναμενόμενο, παιδικές συμπεριφορές για να ικανοποιήσει τις αναγκές του. Είναι εξαρτητικός απέναντι στον σύντροφό του, μοιάζει να προσχωρεί στις απόψεις του "κρατούντος" συντρόφου και τον κάνει πάντα να νιώθει ισχυρός. Ο παιδιάστικος τύπος μοιάζει να είναι παθητικός, αποφεύγει να παίρνει ανοιχτά θέση σε μία διαφωνία αλλά στην πραγματικότητα είναι αυτός που θα κατευθύνει υποδόρια τις αποφάσεις του ζευγαριού.

Πρόκειται για ένα τύπο συντρόφου που συναντάται κυρίως στις γυναίκες συζύγους του προηγούμενου αιώνα (ίσως βέβαια και στον τρέχοντα !) τουλάχιστον αναφορικά με την Ελλάδα. "Γιάννη μου, εσύ είσαι ο αρχηγός του σπιτιού", "Ό,τι θέλει ο Γιάννης μου", "Εγώ δεν ξέρω από αυτά, ρώτα τον άντρα μου", "Τι πειράζει και άν σε απατήσει, στο τέλος σε σένα θα γυρίσει" και άλλες τέτοιες εκφράσεις βγαλμένες από ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες του ΄50 δίνουν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας συζύγου που ξέρει πολύ καλά "να χειρίζεται" τον σύζυγό της και να τροφοδοτεί την εικόνα πρωτοκαθεδρίας, με την οποία είχαν μεγαλώσει οι άντρες τον προηγούμενο αιώνα. Μεταξύ τους οι γυναίκες αυτές συχνά αναγνώριζαν αυτήν την "τεχνική χειραγώγησης" του ανδρικού φύλου και συνέστηναν στις κόρες τους να υιοθετήσουν την ίδια συμπεριφορά, άν ήθελαν "να κρατήσουν" τους άντρες τους !

Ερευνητέο είναι κατά πόσο και σε τί ποσοστό οι σύγχρονες γυναίκες στην Ελλάδα εξακολουθούν να ασπάζονται την ίδια αντίληψη, ότι δλδ πρέπει οι ίδιες - με την φαινομενικά παθητική στάση τους, την στάση της "γατούλας" - να κάνουν τον άντρα να νιώθει "αρσενικό"! Ίσως εξακολουθούν να είναι περισσότερες από όσες νομίζουμε ...

Ο "Λογικός" σύντροφος

Κατ' αρχάς, είναι πραγματιστής και αυτό εμπνέει ασφάλεια. Είναι όμως το αίσθημα της ασφάλειας και μόνον αυτό ικανό να συντηρήσει ζωντανή μια τόσο στενά διαπροσωπική σχέση όσο είναι η ερωτική ;;

Ο λογικός σύντροφος δεν επιτρέπει να καθορίζουν τη συμπεριφορά του αισθήματα, γιατί κατά βάθος τα φοβάται. Προσπαθεί να έχει με το έτερον ήμισυ μια λογική, τακτοποιημένη σχέση, με διαχωρισμό καθηκόντων και ευθυνών. Αν και δεν εκφράζει συναισθήματα, είναι ικανός να νιώσει ουσιαστική αγάπη και να υποφέρει πραγματικά, όταν χάσει το πρόσωπο που αγαπά. Είναι πραγματιστής και προσγειωμένος και ακολουθεί τους κοινωνικούς κανόνες. Συχνά είναι κοινωνικά ιδιαίτερα συμπαθής, αλλά διατηρεί από τους άλλους μια απόσταση ασφαλείας. Αυτός ο τύπος σπανίως απατά, σπανίως αποχωρεί από τη σχέση αλλά εξίσου σπανίως έχει την πρόθεση να αλλάξει κάτι στη σχέση, όταν ο σύντροφός του το ζητήσει. Διευθύνει όλα τα πρακτικά ζητήματα του σπιτιού αλλά ό,τι έχει να κάνει με το συναίσθημα, τις κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, το αφήνει στο σύντροφό του.

Τί γίνεται όμως όταν ο σύντροφος αυτού του "λογικού" τύπου δεν παίρνει από αυτόν την συναισθηματική κάλυψη που χρειάζεται ;; Πολύ απλά - αλλά καθόλου σοφά - καταλήγει να κάνει "τριγωνικές σχέσεις" ! Μπορεί η τρίτη πλευρά αυτού του τριγώνου να είναι ένα τρίτο πρόσωπο, με το οποίο συνάπτει ερωτική σχέση ή - μαντέψτε !! - τα παιδιά του ζευγαριού. Ο συναισθηματικά παραμελημένος σύντροφος στρέφεται στα παιδιά του, για να αναπληρώσει την τρυφερότητα και προσοχή, που δεν παίρνει από τον συμβιο του. Βλέπουμε λοιπόν τις μαμάδες να κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι με τα παιδιά τους ακόμα και όταν αυτά έχουν φτάσει σε μεγαλύτερη ηλικία. Ζητούν - άλλοτε συνειδητά και άλλοτε υποσυνείδητα - από τα παιδιά τους να δώσουν σε αυτές την απόλυτη συναισθηματική πρωτοκαθεδρία και τα παιδιά, όταν αυτά πια έχουν φτάσει στο στάδιο της ενηλικίωσης - παλεύουν να πείσουν τον εξαρτητικό γονέα ότι δεν έχουν πια ανάγκη από τα υπερβολικά χάδια και την υπέρμετρη φροντίδα τους και ότι αυτό συγχρόνως δε σημαίνει ότι έχουν πάψει να τον αγαπούν !

Ο λογικός σύντροφος φαίνεται εξωτερικά ότι είναι ο κυρίαρχος της σχέσης αλλά στην πραγματικότητα - και σε αυτή την περίπτωση - ο έτερος σύντροφος είναι αυτός που κατευθύνει την πορεία της σχέσης και κυρίως την συναισθηματική ανατροφή των παιδιών, τα οποία ωστόσο συχνά αναπτύσσουν μια έντονα εξαρτητική σχέση με τον κρατούντα γονέα, που δύσκολα ανατρέπεται στην πορεία.

Ο "Συντροφικός" σύζυγος

Συχνά αυτοί οι τύποι ήταν άλλοτε "ρομαντικοί" σύντροφοι, οι οποίοι αναγνώρισαν στην πορεία ότι το ρομαντικό ιδεώδες σε μία σχέση δεν είναι βιώσιμο για πάντα, επειδή προκαλεί συναισθηματικές αναταραχές που είναι πλέον απρόθυμοι να διαχειριστούν. Γι΄αυτό άλλαξαν ρότα και έγιναν "συντροφικοί".

Αυτός ο τύπος δεν περιμένει από τον σύντροφό του τόσο την ερωτική αγάπη όσο την συναισθηματική κατανόηση και την συντροφικότητα. Ουσιαστικά ψάχνει για έναν καλό φίλο, που θα μοιραστεί μαζί του μια κοινή ζωή. Θέλει να βρει έναν σύντροφο, με τον οποίο θα κάνει παρέα, θα βγαίνει βόλτες, θα μεγαλώσει τα παιδιά του και θα φροντίζει ο ένας τον άλλον, όταν θα έχουν κρυολογήσει ! Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι πολλά ηλικιωμένα ζευγάρια έχουν αναπτύξει πλέον αυτού του είδους την "συντροφική" σχέση, όταν δλδ. ο έντονος ρομαντισμός και η συχνή σεξουαλικότητα αποτελούν πλέον ανάμνηση της πρώτης περιόδου της συμβίωσης. Μάλιστα αυτού του είδους η σχέση θεωρείται η πλέον φυσιολογική στις μεγαλύτερες ηλικίες, χωρίς ωστόσο να είναι αυτονήτο ότι ένα ζευγάρι θα καταλήξει στην πιο ώριμη περίοδο της ζωής του να ζει με αυτόν τον συντροφικό τρόπο.

Και μπορεί αυτού του είδους ο τύπος να είναι ο ιδανικός, όταν θα χρειάζεσαι κάποιον να επιβλέπει με φροντίδα, άν έχεις πάρει τα χάπια της πίεσης, τί γίνεται όμως όταν ακόμα δεν έχεις ανάγκη τις αιματολογικές εξετάσεις για να εκτιμήσεις το προσδόκιμο της ζωής σου ;; Τί γίνεται όταν - ανεξαρτήτως ηλικίας - θέλεις να ανακαλύψεις νέους δρόμους στη ζωή και να εξελιχτείς κρατώντας το χέρι του συντρόφου σου ; Θα σε ακολουθήσει ή μονίμως θα προφασίζεται ότι έχει να σκαλίσει τον κήπο του ;;

Ο "Παράλληλος" σύντροφος

Το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του τύπου είναι η συναισθηματική απόσταση.Είναι ανίκανος για οικειότητα και διακατέχεται από έντονο φόβο εγκατάλειψης, γι΄αυτό και αμύνεται μέσω της συναισθηματικής απόστασης.

Οι παράλληλοι σύντροφοι επιθυμούν τα οφέλη, που μπορεί να αποκομίσουν από έναν γάμο, δλδ. το σταθερό σεξ, τα παιδιά, τη φροντίδα, την παρέα, αλλά με μία ειδοποιό διαφορά : δεν επιθυμούν συναισθηματική εγγύτητα, συχνά μάλιστα ούτε και τοπική. Γι΄αυτό αξιώνουν να έχουν χωριστές κρεβατοκάμαρες με το σύντροφό τους, μπορεί μάλιστα ακόμα και χωριστά σπίτια ! Δεν είναι απορίας άξιο ότι οι παράλληλοι σύντροφοι μπορεί να είναι και δίγαμοι. Φαίνεται να μοιάζουν με τον "Λογικό" σύντροφο, ωστόσο διαφέρουν ριζικά. Ενώ ο λογικός σύντροφος μπορεί να αγαπά αλλά δυσκολεύεται να το εκφράσει, ο παράλλληλος σύντροφος αρνείται να αγαπήσει και να συνδεθεί συναισθηματικά !

Πολλές φορές μπορεί κανείς, άν έχει ήδη μια ανάλογη εγγενή τάση, να μετατραπεί σε "παράλληλο" σύντροφο ωθούμενος από τις υποσυνείδητες ανάγκες του συντρόφου του. Επί παραδείγματι, μπορεί μια γυναίκα με ανάγκη συναισθηματικής απομάκρυνσης να σπρώξει τον άντρα της να αποκτήσει χαρακτηριστικά "παράλληλου" συντρόφου και αυτό θα έχει ακόμα πιο δυσάρεσετες συνέπειες από αυτές που ήδη έχουν προκύψει ! Οπότε τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και ας μην χρεώνουμε στερεοτυπικά αυτού του είδους τις συμπεριφορές μόνο στους άντρες !

"Αυτοί οι 7 συμπεριφορικοί τύποι, όταν συνδυαστούν μεταξύ τους δημιουργούν 28 τύπους ζευγαριών που είναι τα συνηθισμένα ζευγάρια που συναντάμε στη ζωή. (...) είναι "φυσιολογικοί" τύποι ανθρώπων. Δεν είναι δηλαδή πολύ παθολογικοί. Έτσι είναι όλοι οι άνθρωποι. Όλοι ανήκουμε σε αυτά τα ζευγάρια", λέει ο Ματθαίος Γιωσαφάτ στο βιβλίο του με τίτλο "Να παντρευτεί κανείς ή να μην παντρευτεί" (Εκδ. ΑΡΜΟΣ), από όπου έχουν αντληθεί οι πληροφορίες για να συνταχθεί το παρόν άρθρο.

Για να μην αρχίσουμε να νιώθουμε ότι χρήζουμε επειγόντως ψυχανάλυσης ή ψυχοθεραπείας ο ίδιος ο συγγραφέας τονίζει στο βιβλίο του ότι δεν πρέπει κανείς να ψάχνει να βρει απόλυτα τον εαυτό του σε μια από τις παραπάνω κατηγοριοποιήσεις, γιατί πολύ απλά σπανίως κάποιος ανήκει αποκλειστικά σε μια από αυτές ! Συνήθως καθένας μας συγκεντρώνει κάποια χαρακτηριστικά από τρεις τουλάχιστον από τους παραπάνω τύπους ανθρώπων, αν και συνήθως ένας από τους τύπους αυτούς είναι σε μας ο εντονότερος, ο κυρίαρχος. Σε μερικούς όμως ανθρώπους που είναι πραγματικά προβληματικοί ο κυρίαρχος τύπος κάνει την παρουσία του αισθητή με ιδιαίτερα νοσηρό τρόπο και αυτές είναι οι περιπτώσεις που πράγματι χρήζουν επαγγελματικής βοήθειας, για να ισορροπήσουν, άν αυτό είναι εφικτό, όχι μόνο στο γάμο τους αλλά και στην προσωπική τους ζωή.

Για τους υπόλοιπους από εμάς, τους "φυσιολογικούς" (ή και τους λιγότερο φυσιολογικούς) δεν βλάπτει να έχουμε τη δυνατότητα να διακρίνουμε και να αποκωδικοποιούμε, πώς λειτουργούμε εμείς οι ίδιοι και πώς ο σύντροφός μας ή ο υποψήφιος σύζυγος. Ίσως έτσι να αποφύγουμε σχέσεις, που μπορεί να αποδειχτούν τοξικές ή ακόμη και να λύσουμε - με αμοιβαία κατανόηση και υπομονή - τους πολλούς και διαφορετικούς "κόμπους", που εμφανίζονται σε έναν γάμο και συχνά κάνουν τους συντρόφους να ασφυκτιούν. Όπως και να ΄χει όμως ίσως στο τέλος μόνο η αγάπη μπορεί να μας σώσει ...

Φωτό : Resplash

* Εάν θέλετε, να ρωτήσετε ή να μοιραστείτε κάτι μαζί μας, μπορείτε να μας στείλετε ιδιωτικό μήνυμα εδώ